Toen Adam en Eva het paradijs moesten verlaten, begon het heftig te sneeuwen. Eva werd wanhopig. Het zicht waren zij volledig kwijt. Plotseling stond er een engel voor haar en in haar hand veranderde een sneeuwvlok in een klein, wit bloempje dat op een klokje leek. De engel zei: ‘Kijk goed Eva naar dit bloempje. Het luidt de winter uit. De kleine randjes langs de bloemen zijn een hoopvol teken dat nieuw leven op komst is. Dieper in het bloempje is een gouden hart verscholen. Het warme geel houdt de herinnering levend aan de zon, aan het Licht van de Barmhartige, dat ook jullie zal verlichten. Dat licht zal jullie leven richten naar nieuw leven’. Daarom werd het sneeuwklokje een teken van hoop.

Ik vond dit een prachtig stukje bij de plant die ik later fotografeerde. Ook over de naam is een prachtige verklaring: Galanthus Nivalis is afgeleid van de Griekse woorden ‘gala’ dat melk betekent en ‘anthos’ dat voor ‘bloem’ staat. Nivalis (Latijn) betekent sneeuw. Er bestaan meer dan 19 (!) soorten sneeuwklokjes.

‘Teken van hoop’ is overgenomen uit: Plantenfolklore. www.symbolischschikken.nl/maria-lichtmis